Συνήθως δεν μιλάω πολύ και σχεδόν καθόλου γιατί εμένα η
γλώσσα μου είναι οι φωτογραφίες όχι οι λέξεις και το marketing ......
Λόγω της δουλειάς λοιπόν γνώρισα πολλούς ανθρώπους που ήταν
σαν να είναι σύμπαντα .Άλλοι ήταν αστέρια φωτεινά άλλοι αστέρια νέα ή και πριν
το σβήσιμο τους ,άλλοι άνθρωποι μετατράπηκαν από αστέρια σε νεφελώματα,
άνθρωποι κομήτες μόνοι περιφερόμενοι και παγωμένοι ,άνθρωποι δορυφόροι που
γυρνάνε γύρω από το αστέρι τους χωρίς να μπορούν να διαφύγουν, άνθρωποι μαύρες
τρύπες που απορροφούν κάθε σπιθαμή φωτός και το μετατρέπουν σε σκοτάδι,άνθρωποι
κόκκινοι γίγαντες που σπαταλούν μέχρι το τέλος την ίδια τους ενέργεια ,κάθε
μορφής διαστρικής ύλης κινούμενης και ενωμένης από μια μορφή αέναης ενέργειας
.Μοιάζουμε τόσο πολύ στα αστέρια μόνο που αυτά έχουν μια διαφορά .Δεν έχουν
κακία μέσα τους ,ζούνε σε αρμονία στην τυχαιότητα των φυσικών νόμων χωρίς να
τους διαταράζουν χωρίς να χαλάνε την ισορροπία της προσομοίωσης της οποίας
ζούμε .
Τι βγήκε τελικά από αυτό? Αγάπησα πιο πολύ τα αστέρια από τους ανθρώπους πήρα στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα ,μικρές στιγμές χρονικά αλλά τεράστιες ψυχικά .Εις το επανειδήν λοιπόν αστέρια μου όποτε και εάν είναι αυτό ,κρυφτείτε πίσω από τον ήλιο ,μέχρι ο μεγάλος κυνηγός να πιάσει στην δύση τις όμορφες αδερφές που πάντα θα του ξεφεύγουν .
This is my favorite for this year, the position of the galaxy is such that it somehow brings me in my mind the galaxy in the southern hemisphere if i can say that.
But okay it does not matter so much, because the stars matter to me
I usually do not talk much and hardly at all because my language is photos, not words and marketing ......
Because of my job , I met a lot of people who were like universes. Others were bright stars other new stars, or even before they were gone, people like comets who were lonely and frozen, people that became nebulas in their last show of their life , satellites who turned around their star and could not escape, people like black holes that swept every inch of light and turn it into darkness, people like red giants wasting their own energy till the end without tomorrow, every form of interstellar matter moving and combining a form of perpetual energy. We look alike so much with the stars but they have a difference . There is not malice in them, they live in harmony in the randomness of natural laws without disturbing them without spoiling the equilibrium of our simulation, which we live in
Τι βγήκε τελικά από αυτό? Αγάπησα πιο πολύ τα αστέρια από τους ανθρώπους πήρα στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα ,μικρές στιγμές χρονικά αλλά τεράστιες ψυχικά .Εις το επανειδήν λοιπόν αστέρια μου όποτε και εάν είναι αυτό ,κρυφτείτε πίσω από τον ήλιο ,μέχρι ο μεγάλος κυνηγός να πιάσει στην δύση τις όμορφες αδερφές που πάντα θα του ξεφεύγουν .
This is my favorite for this year, the position of the galaxy is such that it somehow brings me in my mind the galaxy in the southern hemisphere if i can say that.
But okay it does not matter so much, because the stars matter to me
I usually do not talk much and hardly at all because my language is photos, not words and marketing ......
Because of my job , I met a lot of people who were like universes. Others were bright stars other new stars, or even before they were gone, people like comets who were lonely and frozen, people that became nebulas in their last show of their life , satellites who turned around their star and could not escape, people like black holes that swept every inch of light and turn it into darkness, people like red giants wasting their own energy till the end without tomorrow, every form of interstellar matter moving and combining a form of perpetual energy. We look alike so much with the stars but they have a difference . There is not malice in them, they live in harmony in the randomness of natural laws without disturbing them without spoiling the equilibrium of our simulation, which we live in
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου