Καταρχην συγνωμη που δεν εχω τονους γραφω βιαστικα και απο κινητο .Νιωθω παλι οτι εχω αναγκη να μιλησω και να πω μερικα πραγματα για τον ανθρωπο που ειναι πλαι μου τα τελευταια 6μιση χρονια.
Τωρα κοιμασαι και εγω ειμαι ξυπνιος και κοιταω απο το παραθυρο την συνεφια μου.Σκεφτομαι τις στιγμες μας προσπαθω να νιωσω ξανα κοντα σου τωρα που μας χωριζει μια θαλασσα.Σαγαπω και σε εχω αναγκη ανασα μου .Υποφερουμε μαζι τοσο πολυ και ειναι αδικο γιατι ουτε οι πρωτοι ειμαστε ουτε οι τελευταιοι που περνουν αυτη την δοκιμασια.
Μου λειπει η συντροφια σου ,το γελιο σου ,δεν με γεμιζει τιποτα πια εδω που ειμαι .Μου λειπει αυτο που με ενωνει πραγματικα με την ζωη και με κανει ευτιχυσμενο ,που με κανει να ονειρευομαι ,να αισθανομαι,να αναρωτιεμαι.Ειρηνη μου σε εχω τοσο αναγκη τωρα ,με γονατιζουν παλι σημερα τα συναισθηματα μου ,ειναι απο τις δυσκολες μερες.
Συγνωμη μωρο μου που ασχολιεμαι μονο με οτι περναω εγω και γενικα συγνωμη σε ολους που σας απασχολω με ενα παροδικο προβλημα μου ενω ολοι σας εχετε τα χιλια μυρια οσα.Η καρδουλα μου εχει αναγκη μια αλλη καρδουλα για να ζωντανεψει παλι γιατι τωρα εχει γεμισει με οτι πιο αδειο υπαρχει στην ζωη την απουσια σου μωρο μου.Δεν σταματω να γραφω τουλαχιστον δεν δυσκολευομαι να τα γραψω σημερα ενω δακρυζω λιγο μεσα στην μικρη φωλια μου τον υπνοσακο μου .Λαχταρω καθε βραδυ να σε ονειρευτω στα ονειρα μου ,λαχταρω να δω τους ανθρωπους μου την νυχτα που ειμαι πραγματικα ελευθερος απο ολα και ονειρευομαι στον υπνο μου ,αν και τελευταια δηλιτιριαζεται το υποσυνειδητο μου.
Μου κανουν παρεα τωρα τα λογια και οι σκεψεις μου και με παρηγορουν οι αναμνησεις ενω ταυτοχρονα με κανουν να υποφερω αρκετα μωρο μου .Ψυχη μου τελιωσα οτι ειχα να πω σε ευχαριστω που εισαι πλαι μου σε ολα ενω εγω καποιες φορες ελειπα σου ζηταω συγνωμη.Σαγαπαω ο θεος να σε εχει καλα να μου φωτιζεις την ζωη μου παντα .
Η επομενη φορα που θα ξαναγραψω κατι θα ναι για τους πιο σημαντικους ανθρωπους για τους γονεις μου.Παιρνω τωρα παλι ανασα να ξαναβουτηξω .
Τωρα κοιμασαι και εγω ειμαι ξυπνιος και κοιταω απο το παραθυρο την συνεφια μου.Σκεφτομαι τις στιγμες μας προσπαθω να νιωσω ξανα κοντα σου τωρα που μας χωριζει μια θαλασσα.Σαγαπω και σε εχω αναγκη ανασα μου .Υποφερουμε μαζι τοσο πολυ και ειναι αδικο γιατι ουτε οι πρωτοι ειμαστε ουτε οι τελευταιοι που περνουν αυτη την δοκιμασια.
Μου λειπει η συντροφια σου ,το γελιο σου ,δεν με γεμιζει τιποτα πια εδω που ειμαι .Μου λειπει αυτο που με ενωνει πραγματικα με την ζωη και με κανει ευτιχυσμενο ,που με κανει να ονειρευομαι ,να αισθανομαι,να αναρωτιεμαι.Ειρηνη μου σε εχω τοσο αναγκη τωρα ,με γονατιζουν παλι σημερα τα συναισθηματα μου ,ειναι απο τις δυσκολες μερες.
Συγνωμη μωρο μου που ασχολιεμαι μονο με οτι περναω εγω και γενικα συγνωμη σε ολους που σας απασχολω με ενα παροδικο προβλημα μου ενω ολοι σας εχετε τα χιλια μυρια οσα.Η καρδουλα μου εχει αναγκη μια αλλη καρδουλα για να ζωντανεψει παλι γιατι τωρα εχει γεμισει με οτι πιο αδειο υπαρχει στην ζωη την απουσια σου μωρο μου.Δεν σταματω να γραφω τουλαχιστον δεν δυσκολευομαι να τα γραψω σημερα ενω δακρυζω λιγο μεσα στην μικρη φωλια μου τον υπνοσακο μου .Λαχταρω καθε βραδυ να σε ονειρευτω στα ονειρα μου ,λαχταρω να δω τους ανθρωπους μου την νυχτα που ειμαι πραγματικα ελευθερος απο ολα και ονειρευομαι στον υπνο μου ,αν και τελευταια δηλιτιριαζεται το υποσυνειδητο μου.
Μου κανουν παρεα τωρα τα λογια και οι σκεψεις μου και με παρηγορουν οι αναμνησεις ενω ταυτοχρονα με κανουν να υποφερω αρκετα μωρο μου .Ψυχη μου τελιωσα οτι ειχα να πω σε ευχαριστω που εισαι πλαι μου σε ολα ενω εγω καποιες φορες ελειπα σου ζηταω συγνωμη.Σαγαπαω ο θεος να σε εχει καλα να μου φωτιζεις την ζωη μου παντα .
Η επομενη φορα που θα ξαναγραψω κατι θα ναι για τους πιο σημαντικους ανθρωπους για τους γονεις μου.Παιρνω τωρα παλι ανασα να ξαναβουτηξω .
Σ'ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή